Strop gęstożebrowy

W dzisiejszych czasach największym uznaniem wśród inwestorów cieszą się stropy gęstożebrowe, których konstrukcję nośną stanowią zbrojone żebra, układane równolegle do siebie w rozstawie nie większym niż 60 cm. Takie rozwiązanie konstrukcyjne cenione jest również przez projektantów, czego odzwierciedleniem są katalogi projektów gotowych, w których strop gęstożebrowy jest najpopularniejszy.

Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim łatwości wykonania. Waga poszczególnych elementów składowych jest na tyle nieduża, że ekipa budowlana nie ma najmniejszych problemów z ich ręcznym ułożeniem. Dodatkową zaletą konstrukcji gęstożebrowej jest ograniczone zapotrzebowanie na beton i deski szalunkowe.

Rozwiązanie takie najlepiej sprawdza się w domach o regularnym obrysie (opartym na kącie prostym). Na rynku dostępnych jest kilka odmian stropów gęstożebrowych, które różnią się miedzy sobą wytrzymałością, rozpiętością i rozstawem belek, wysokością konstrukcji oraz rodzajem wypełnienia przestrzeni między belkami. Najpopularniejsze z nich to Teriva I i Teriva I bis, a także Ceram i Fert.

Elementy i materiały niezbędne do wykonania tego rodzaju stropu można nabyć bez problemu niemal w każdej hurtowni lub składzie budowlanym. Oferowane są również przez kilku liczących się producentów ceramiki budowlanej. Przy doborze właściwej odmiany stropu należy zwrócić uwagę na rozstaw belek. Przy większym rozstawie łatwiej jest zmieścić między nimi np. kominy. Belki nośne – prefabrykowane zbrojenie w postaci żeber zatopionych w podłużnej, betonowej lub ceramicznej stopce układa się w rozstawie określonym przez producenta na ścianach dolnej kondygnacji. Przestrzeń między belkami wypełnia się pustakami z betonu, keramzytobetonu, żwirobetonu lub ceramiki. Ułożoną konstrukcję wspiera się do spodu stemplami w rozstawie około 1,5 m. Dolna powierzchnia stropu powinna być precyzyjnie wypoziomowana. Przygotowany w taki sposób strop zalewa się betonem o odpowiedniej klasie. Stropu nie powinno się nadmiernie obciążać przez 3 tygodnie po zabetonowaniu, gdyż dopiero po tym czasie uzyskuje on pełną wytrzymałość.

Jeżeli rozpiętość stropu przekracza 4,2 m , wzmacnia się go żebrami rozdzielczymi. Umieszczane są one prostopadle do belek, pośrodku ich długości. Istotne dla wytrzymałości konstrukcji jest ustalenie jaki będą miały przebieg ciężkie ścianki działowe nad stropem (zwłaszcza te planowane wzdłuż belek stropowych). W miejscu ich planowanego ustawienia należy wzmocnić konstrukcję żebrem lub poprzez zmniejszenie odległości pomiędzy belkami.